دانلود مداحی های سید مهدی حسینی

جهت دریافت اشعار شب دوم محرم به ادامه مطلب مراجعه کنید ...

ورود به کربلا

شنیده ام داری میای با بچه هات غریبونه از تو بیابون

شنیده ام که کوفیان به هم زدند قرارشون با تو آقاجون

همینه کوفه وفا نداره، چی بگم شرم و حیا نداره

شنیده ام تا اومدی مادر تو دَم می گرفت غریب مادر

شنیده ام که خواهرت می گفت ازم جدا نشو عزیز خواهر

همینه دنیا وفا نداره، چی بگم دنیا جدایی داره

شنیده ام تا اومدی رباب می گفت با اصغرش گل بهاری

شنیده ام می گفت اگه دشمن بیاد غصه نخور عمو رو داری

همینه دنیا وفا نداره، چی بگم نشد که آب بیاره

شنیده ام تا اومدی دور و ورت همه مثل ماه و ستاره

شنیده ام روز دهم نبودی و نه گوشی موند نه گوشواره

همینه دنیا وفا نداره، چی بگم لباس پاره پاره

**************************************************

بــوی محـرم آمـده مـا را صــدا کنیـد    مـا را دوباره در غــم خـود مبتـلا کنیـد

سـالی بـه انتظار شمـا گـریـه کـرده ایم     شایـد بـه چشـم مـا قدمـی آشنـا کنیـد

این هم شمـا و ایـن دل ناقابلی که هست     وقتش شده که روضه‌ی خود را به پا کنید

قلبـم بــرای سینــه زدن تنــگ آمــده     رخصت دهیـد و در دلمــان کربـلا کنید

شال عـزا بــه گــردن مـن بستـه مادرم     دارد امیـد درد مـــرا هـــم دوا کنیــد

چشـم انتــظار اذن علمــدار مانــده‌ایم     خواهیــد جان دهیـم و یا سـر جدا کنید

******

جنت الحسین

عمـریست پــای داغ شما گریه می کنیم    بـا داغهای کــرب و بـلا گریه می کنیم

هــر شــب میان محفلتان حلقه می زنیم    یا سینــه مــی زنیـم و یا گریه می کنیم

یک شب نمی شود که در این بزم بنگریم     ما هم کنار صاحــب عـزا گریه می کنیم

هر جا کـه ذکر نام شما هست کربلاست    فرقی نمـی کنـد کـه کجا گریه می کنیم

با عطر یاس روضـه ی تان گرم می شود    با زخــم های علقمــه تا گریه می کنیم

با گریــه های مـادرمان شیر خورده ایم     تا گریـه کرد دیــد که ما گریه می کنیم

آمد مُحَــرم و دل مــا زار زینـب است     آمد مُحَــرم و همــه جا گریه می کنیم

*******

ورود به کربلا

کاروانی پر دلهای بلا نوش و بلا جوش و پر از سینه ی مدهوش و ز هر زمزمه خاموش به جز ذکر خدا خانه و کاشانه به دوش از تب سوزنده ی صحرای غریبی پی رخسار حبیبی پی دامان طبیبی چه نصیبی چه شکیبی و پر از شور عجیبی همه سر مست ز بوی خوش جان پرور سیبی به دل دشت پر از خار پر از سنگ در این سوی بیابان در آن سوی دو دریا دو صد نخل پدیدار رسیدند پی قافله سالار که فرمود که همین جاست همان وعده ی دیدار همان لحظه ی دیدار دگر بار گشایید و بیایید و بیابید در این دشت خدا را خدا را آه از آن لحظه که آمد به ادب با دلی از عشق لبالب به بر ناقه ی زینب طرفی قاسم و جعفر طرفی حضرت اکبر چه شکوهی چه جمالی چه جلالی چه کمالی چه قیامی چه مقامی چه سلامی همه مبهوت تماشای علمدار سپه دار که این بار علم را چو ستونی به زمین کوفت و پا کرد رکاب و به ادب گفت به خاتون دو عالم که قدم بر سر این خاک گذارید و بیایید از آن محمل عرشی ، که فلک دید ملک فرش شد و با جبروتی به زمین باز نهاد آن کف پا را ، همه از ناقه زمین آمده و ، در حرمی خیمه گزیدند و نشستند ولی دخترکی دست گره کرده سر دوش عمو مانده و با زمزمه ای دل ز دلش برده و گاهی پی نازی و گهی در پی بازی دو چشمان عمو بسته و می بوسد و می بوید و می گوید عمو جان نروی هیچ زمان از برمان فخر کنم بر همه ی دخترکان و دل من قرص بود تا که به دوش توأم و سایه ی تو هست سر اهل حرم دعایم که خدا از تو جدا آه نسازد حرم و محمل ما را

******